สวัสดีคร่า เพื่อนๆ หยิบกล้องไปท่องโลก ทริปนี้ พาแว๊นมอไซค์ (นั่งซ้อนไม่ได้ขี่เองนะคะ) ไม่รู้ติดใจอะไรเวียดนาม ไปเวียดนามใต้สองครั้ง ครั้งนี้มาเวียดนามเหนือกันบ้าง เห็นเค้าถ่ายรูปแสงอาทิตย์สะท้อนกับทุ่งนาเขียวๆ แล้วต้องมาดูให้เห็นเองกับตาครั้ง...... ตามไปดูนาขั้นบันได ที่ซาปา กันคร่า กระโดดซ้อนท้ายมาเลยค่ะ ^^
Honey ผู้ร่วมชะตากรรม ทริปฮานอย -ซาปา
เครื่องบิน ไฟลท์6.45 น. ออกจากบ้านตีห้ากันเลย เช็คอินออนไลน์กันเรียบร้อย ....คิดว่าทันถมถืด แต่สุดท้าย วิ่งหน้าตั้ง เมื่อได้ยินเสียงประกาศfinal call ..ก่อนขึ้นเครื่อง ยังจะชักภาพได้อีกนะ 555
นั่งแว่บเดียว สองชม. เราก็มาถึงสนามบินnoi bai แล้ว ใกล้จุง ออกมาก็มองซ้ายมองขวา ตรูจะไปทางไหนดีล่ะ เลี้ยวซ้ายละกัน แบกกระเป๋าใบโต เดินมาเรื่อยๆ เรื่อยๆ จุดมุ่งหมายคือ ป้ายรถเมล์ !!!...ใครมาเรียกขึ้นtaxi รถbusเราไม่สน เราจะเดินๆๆๆๆ ...เพื่อความประหยัด5555
เมื่อเห็นว่าจุดหมายทางออกไกลมว๊ากกก และเราก็เดินมาไกล กระเป๋าเริ่มหนัก แดดเริ่มแรง ... สุดท้ายตัดสินใจเดินกลับทางเดิมจร้าาา....มาขึ้นรถบัสfreeย้ำfree!!!! แต่มันพาเราไปแค่อีกterminal แค่นั้น ....
ลงจากรถ เราก็ยังมุ่งมั่นเดินต่อไป...ตามหาป้ายรถเมล์ แบบไร้ทิศทางสุดดดด
😥😥😄😄😍😍😍
นึกอารมณ์สนามบินสุวรรณภูมิ ...ถนนใหญ่ๆ ชาวเราวิ่งข้ามไป หวังว่า จะมีป้ายรถเมล์อยู่ทางนั้น ...เราเดินกันไปตามทาง....คนมองแบบประหลาดใจ พวกนี้จะไปไหน ใครเค้าบ้าเดินกัน....เดินๆๆๆๆๆๆ ...สุดท้าย รถtaxi มาจอดข้างๆหมายเรียกเราขึ้นไป คุยกันก็ไม่รู้เรื่อง...ในใจก้กลัวโดนโกงค่ารถ อ่านมาเยอะ ว่าให้ระวัง แต่จุดนี้ ขึ้นก็ขึ้นฟระ ต่อรองไปมา สามคน $5 จากที่ตอนแรก คนละ$5 (รู้สึกภาคภูมิใจ555) ...นั่งtaxiมองทางๆไปเรื่อยๆ จุดหมายold quarter
นั่งtaxi ไม่นานหนัก พี่แกพาลัดเลาะเข้าซอยเล็กซอยน้อย ทำตัวอย่างกะเป็นรถมอไซค์ ช่องก็แคบ รถก็เยอะ คนก็แยะ(คิดในใจ ว่าถ้ามากันเองจะมาถูกได้ไงฟระ!!! ดีนะ พี่แท๊กเค้ารู้ทาง) ...ในที่สุดเราก็มาถึง รร.ที่จองไว้ จองไว้สอง แต่มาสาม เพราะกะว่าจะมาแค่ฝากกระเป๋า ...เจรจาไปมา พนักงานเค้าก็โอเคให้เราพักได้ เย้ ใจดี^^
จากนั้นสิ่งแรกที่ทำ คือ จองรถทัวร์นอนไปซาปาจร้าาา ...คุยไปคุยมาได้รอบสุดท้าย ราคา$15 okเลย
หลังจากเก็บสัมภาระ ก้ออกเดินทางคร่าากองทัพต้องเดินด้วยท้อง ท้องร้องจ๊อกๆๆ เดินผ่านร้านอาหารเวียดนาม ร้านดูสะอาดสะอ้านดี ชาวเราเข้าร้านเลยครัช
สั่งอาหารเป็นset ประกอบด้วย
หม้อไฟร้อนๆ มีผักหลากหลายและเนื้อหมู อร่อยดีนะ
แหนมเนือง แท้ๆต้นตำรับ แป้งจะไม่แช่น้ำ รสชาติดี
ปอเปี้ยสด แป้งนุ่มๆ
ส้มตำเวียด ที่นี่เค้าใช้ไหลบัว แทนเส้นมะละกอ จานนี้อร่อย รสจัด ...
ส่วนน้ำ สั่งง่ายๆปลอดภัยสุด ก้coca cola มากระป๋องน่ารักเชียววว สรุป อร่อยทุกอย่าง ผ่านคร่าาา แนะนำๆๆ
ท้องอิ่มล่ะ เดินมาอีกนิดนึงกะเจอทะเลสาปแระ จ่ายค่าเข้าด้วยนะ 30,000 ďong ทริปนี้เรามีเหรัญญิก จดรายละเอียดคชจ.ตลอดเวลา
เข้ามาแล้ว ก็ต้องชักภาพกับสะพานแดง เทฮุก เด๋วจะว่ามาไม่ถึงฮานอย ใครๆต้องมาเก็บภาพที่นี่ทุกคน
เดินรอบๆ ทะเลสาบคืนดาบ ธรรมชาติร่มรื่น อากาศสบายๆ
เดินคลำทางมาเรื่อยๆ ถนนเวียดนามไม่น่ากลัวอย่างที่คิด เอ๊ะ เฉพาะเส้นนี้รึป่าววว...แต่เวลาข้ามถนนก็วัดใจเหมือนเดิม เดินห้ามหยุดชะงักนะ ลุยยยย!!!
😍😍😥😥😍😍😍😍😄😄😵
ความงามที่ซ่อนอยู่ โบสถ์St.Joseph โบสถ์ที่เก่าแก่ที่สุดของกรุงฮานอย สวยสงบ
ออกจากโบสถ์ ก้เรียกแท๊กซี่ไปสุสานลุงโฮ...50,000ďong แต่มาถึงก้ปิดเสียแล้ว ..เก็นเค้าว่าปิดทุกบ่ายวันจันทร์กะวันศุกร์นะ ...ตรูมาบ่ายศุกร์ อดกันไป
ทำไงต่อล่ะ เห็นข้างๆมีอะไรให้เข้า ก้เดินเข้ามา เสียค่าเข้าด้วย รู้สึกจะเป็นวังเก่า ทางเข้ามี
ต้นบอนไซ เรียงรายสวยงาม
มุมถ่ายรูปเก๋ๆ ในวังเก่า เก่ามากกก ดูจากกำแพงดิ art เลยทีงี้
หลังจากถ่ายรูปเล่นจนเพลินใจ เราก้นั่งแท๊กซี่กลับมาที่เมือง เพื่อมาดูหุ่นกระบอกน้ำ ที่เวียดนามขึ้นชื่อมาก เอ๊ะหรือมีประเทศเดียวหว่า เราเข้าชมรอบ 4.30 คนมากมายจริงๆ เข้ามาข้างใน เค้าอนุญาตให้ถ่ายรูป ถ่ายวิดีโอได้ด้วยนะ แต่คุณภาพมือถือก้ถ่ายมาได้แค่นี้ ขณะดูก้รู้สึกสนุก ตื่นเต้นก้การแสดงของเค้า ทั้งๆที่ฟังไม่ออกหรอก ....แอร์เย็นๆ ก้เคลิ้มหลับได้เหมือนกัน 555
ใครมีโอกาสก้เข้ามาดูนะจ้ะ ราคา100000 ďong เอง..สนับสนุนการแสดงพื้นเมือง^^
ดูจบแระ แวะกินเฝอข้างทาง เอิ่มมมม...ได้สัมผัสเก้าอี้เตี้ยๆ โต๊ะเตี้ยๆ เวียดแต้ๆ สั่งอะไรก้ไม่รู้ แอบดูคนข้างๆเอา เครื่องในก้ไม่กิน เลยชี้ๆได้เส้นกะไก่ฉีกมา หน้าตาก็แบบนี้เลย รสชาติก็แปล้มๆๆ พอกินได้ ประทังชีพ 555 ที่นี่เค้ากินคู่กะปาท่องโก๋ด้วยนะ
คอแห้ง ต้องหาน้ำดื่มหน่อย ไปโดนชานมไข่มุก ของเวียดบ้าง รสชาติจืดๆไปหน่อย แต่ไข่มุกเหนียวนุ่มดีนะ ส่วนเบียร์ฮานอย ก้จืดเช่นกัน แต่ราคาถูกมากๆ 20000 ďong
กลับที่พัก เปลี่ยนองค์เตรียมนอนยาวๆในรถทัวร์ ...ตอนจะมาขึ้นรถ ก้มีคนต่างชาติมามากมาย ลุ้นๆว่ารถนอนจะดีมั้ย มีคนบอกว่า เตรียมตัวเตรียมใจไว้เลย!!!! เป็นที่นอนสองชั้น มีสามแถว
เค้าไม่fix ที่ เราเลยแบ่งทีมกัน คนนึงเอากระเป๋าไปเก็บใต้ท้องรถ ส่วนอีกสองคนวิ่งขึ้นไปจองที่...แบ่งไลน์กันเรียบร้อย... พอถึงเวลาจริงๆ ก้ต้องค่อยๆต่อแถว เค้าให้ถอดรองเท้าใส่ถุงพลาสติก เราวิ่งเข้าไปหลังสุด โชคดีมีที่สำหรับสามคนพอดี ...สร้างlandmark เลยจร้าา ได้นอนชั้นล่าง สบายๆกันไป คืนนี้หลับสบายละ เพลียๆ fun d รอถึงจุดหมายพรุ่งนี้เช้า โย่วววว!!
ถึงแล้วจร้าาาาา ซาปาในฝัน ลงจากรถ ด้วยอาการมึนงง มีชาวเขามามุ่งดูเหมือนเราเป็น ตัวประหลาด !!!! ตั้งสติอยู่ เลี้ยวซ้ายหรือเลี้ยวขวาดี ...มีแต่เสียงเรียกว่าแท๊กซี่มั้ยๆ ชาวเราปฏิเสธ no no no มุ่งหน้าเดินต่อไป แบบงงๆ ...จนไม่รู้จะทำไง โบกแท๊กก็ดะ พามาส่งที่รร.
ชักภาพริมน้ำ สวยงามจริง ดังภาพวาด เมืองกลางภูเขา
ถึงที่พักล่ะ แต่ยังเช็คอินไม่ได้ เลยมานั่งชิวหน้า รร. รร.เล็กๆแต่วิวดี๊ดี อากาศเย็นสบาย ...
พกขนมปังฝรั่งเศสมาจากฮานอย 555 สั่งโกโก้ร้อน แก้วนึง นั่งดื่มด่ำธรรมชาติข้างหน้า ฟินอย่างบอกไม่ถูกเลย อิอิ
หลังจากดื่มด่ำกันจนพอใจแล้ว เราก้เปลี่ยนองค์ทรงเครื่อง เขียนตาเล็กน้อยยย(น้ำไม่ได้อาบ ซักแห้งเอา555)
จัดแจงเช่ามอไซค์คู่ใจ $5 เองถูกมากๆ แว๊นซ์บอย สก๊อตเกิร์ล เตรียมลุยน้ำตกจร้าาา
ออกมาโดยมีแผนที่อยู่อันเดียว เค้าบอกว่าให้ขับไปเรื่อยๆ แล้วให้ไปออกถนนใหญ่ให้ได้ เอิ่มมมม...ก้คลำๆทางไปล่ะกัน ลุย!!!!
โย่วววว ในที่สุดก้คลำทางมาถึงจนได้ เก่งจุง555 ทางเข้าน้ำตกsilver เสียค่าเข้าเท่าไหร่หว่าาา??? ไม่แพงหรอก น้ำตก สวย น้ำเยอะ ถือว่าขนาดใหญ่ทีเดียว อากาศก้เย็น ชื่นฉ่ำใจ
ใครๆก้ต้องมาที่นี่
ย้ายมาอีกที่ ไม่ไกลกันมาก มีน้ำตกและลำธาร คนเวียดนามเค้าแนำนำให้มา ก้หาทางมาจนได้ ...ทางเข้าก้เก็บตังค์ เท่าไหร่หว่าาาา??? ระหว่างทางก้ถ่ายรูปกันไป
เดินเข้ามาหลายกิโลอยู่ แดดเริ่มแรง เริ่มเพลียเล็กน้อย
เดินมาถึงแล้ววว golden stream ลำธารเป็นสีเหลืองทอง มีน้ำน้อยไปหน่อยนะ
เค้าบอกว่ามีคนมาน้ำเล่น สนุกสนาน แต่เรามาดูเฉยๆนะ อดเล่นเลย ต้องรีบกลับเข้าเมืองไปcheck in
แว๊นซ์มอไซค์ ชมวิวข้างทาง จนเหนื่อยและหิว ลากท้องกลับมาหาอะไรกินแถวในเมือง เพราะแถบนั้นไม่กล้ากิน กลัวเจอเนื้อหมา แมว5555 สุดท้ายเข้าร้านนึงแถวทะเลสาป
สั่งอาหารก็ไม่เป็น ขอเมนูอังกฤษมา เลยได้ ข้าวผัด ไข่เจียว แล้วก็ผัดพริกใส่เห็ดเข็มทองมามากมาย อาหารจานใหญ่ทีเดียว และอร่อย เบียร์ก็ไม่แพงนะ ...ถ้าใครมาร้านนี้แนะนำจร้าาาา
โย่ววว ได้เช็คอิน เข้าห้องพักซักที ห้องอยู่ชั้น3 ไม่มีลิฟท์จร้า เดินขึ้นเพียวๆ แบกเป๋าใบโต แต่พอถึง ก้เปิดประตู ระเบียงหน้าห้องเจอวิวแบบนี้ หายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง ฟินนนน...ได้อาบน้ำซักที น้ำเย็นชื่นใจ หน้าตาสดใส(หราาาา ดูหน้าอึนๆนะ555)
เตรียมลุย cat cat village ^^
ทางมาcat cat village ค่อนข้างวิบาก ซ้อนมอไซค์สามคน ซ้อนบ้างลงเดินบ้าง ทางแคบๆ รถสวนกัน คนเดินเยอะ หลายสิ่งๆ แต่เดินเท้าคิดว่าไกลเกินไป... ในที่สุด ถึงแล้วววว ทางเข้าจ่ายตังค์ด้วยนะ
หมู่บ้านนี้มีคนมาเยอะ เรียกว่ามาซาปา ต้องมาที่นี่ทุกคน
ที่นี่เขียวววววจุง มองไปทางไหนๆก้เขียวววว สบายตา อิอิ เดินตามมาเลยคร่าาาา....
รูปนี้ขาใหญ่จุง บอกซิ มันเป็นเพราะมุมกล้อง!!!!!ม่ายยยยยยย!!!
ที่นี่สวยจริง honey confirm จร้าาาาา
มุมกว้างบ้าง ธรรมชาติโอบกอดตัวเรา ^^
หมู่บ้านนี้มีน้ำตกขนาดใหญ่ กลางหมู่บ้านเลย เย็นๆถึงขั้นหนาวทีเดียว ..
ของจริงสวยกว่านี้เยอะๆๆๆๆ ถ่ายมาได้แค่นี้อะ
ตลอดเส้นทางการเดิน เราก็จะเจอเด็กชาวเขา หน้าตาบ้องแบ้ว ...อีกทั้งเด็กเลี้ยงควายตามทุ่งนา ชีวิตธรรมดาๆเรียบง่าย
เดินเล่นเพลิดเพลิน กลับละ byebye catcat สะพานทางข้ามสวยๆ แต่พอข้ามไป ทางนั้นคือวิน มอไซค์จร้าาา ทุกคนเรียกๆ one dollarๆ ชาวเราปฏิเสธยันเลย no nono ...i like walking ...ชาวเวียด งงไปเลย ....เดินออกมาก้ไกล แต่ก้พอเดินได้นะ เดินเจอลุงชาวเขา ลุงแกเดินเก่งมาก แปปเดียวแซงหน้าเรา ลุงก็หายขึ้นเขาไปเฉยเลย
เดินๆๆๆ จนมาถึงที่จอดรถมอไซค์ ...กลับเมืองดีก่าาาา อากาศเริ่มเย็นละ
กลับมาถ่ายรูปเล่นในเมือง มีโบสถ์กลางเมือง
ตรงลานกิจกรรม ผู้คนมากมายออกมาถ่ายรูปเล่น ชาวเราก็เช่นกัน cheezeeee ^-^
ได้เวลามื้อเย็นแล้ววว ตามหาเมนูนี้ เค้าบอกว่ามาซาปาให้มากินให้ได้ ..."salmon fish hotpot แซลมอนหม้อไฟ " ประกอบด้วย ...
😲
😲
เนื้อปลาแซลมอล,ผักต่างๆ,เห็ด และ...
มาม่า3ซองจร้าาาา เด็ดตรงมาม่า
รสชาติก็แปลกๆดี ให้มาเยอะมาก กินไม่หมด เหมือนกินมาม่าเกาหลี 555
เกร็ดเล็กน้อย ..ที่ซาปาเลี้ยงปลาแซลมอนได้ แต่เป็นน้ำจืด มีที่เดียวที่มีม่อนน้ำจืด เพราะอากาศเย็นตลอดปี ^-^
ใครมาที่นี่ก้ลองหาทานดูนะ
ทานข้าวเสร็จ เราขึ้นมานั่งดูดาว บนที่พักของเรา บนดาดฟ้า ดาวสวยเต็มท้องฟ้าเลย ดาวอยู่ใกล้ๆ นั่งชิวเบียร์ไป ชมดาวไป เปิดเพลงคลอๆ โอยยยย ฟินนนน
😍😍😍
Good morning เช้านี้ตื่นสายได้หน่อย ลงมากินอาหารเช้า เค้าให้สั่งว่าจะกินไข่อะไร ขนมปัง tea or coffee ...สั่งไข่มา พี่เวียดแกโด๊ปให้3ฟอง ทีเดียว
วันนี้เรามีเสื้อทีม เสื้อดาวเวียดตัวละ100บ.หมวกเวียดใบละ40บ. ต่อแม่ค้าในตลาดอยู่ตั้งนานงงกะค่าเงิน ไปยืนเถียงอยู่นานทีเดียววว ใส่ออกมาดูดี 5555
วันนี้วันอาทิตย์ เค้าห้ามซ้อนมอไซค์สามคน เด๋วตำรวจจับโดนปรับ $5 ชาวเราจึงเช่ารถตู้พร้อมคนขับ
เค้าก็ขับไปเรื่อยๆ ถึงจุดชมวิวก็พัก แต่นางพูดอังกฤษไม่ได้เลย!!!
จุดชมวิว อยากจะถ่ายให้เห็นภาพ แต่มือถือถ่ายได้แค่นี้นะ
Selfie ณ จุดชมวิว
มันสวยมว๊ากกกกก อยากให้มาเห็นด้วยตาตัวเองกันนะคร่าาาา
สายน้ำไหลเอื่อยๆ ผ่านกลางหมู่บ้าน ตอนนี้เรามาถึงหมู่บ้านตาฝ่าน Ta Van village แล้ว เรามาสัมผัสวิถีชาวเขา แค่เพียงข้ามผ่านสะพาน ก้รู้สึกถึงชีวิตที่เรียบง่ายแล้ว...
ขณะเดินไปในหมู่บ้าน ก็มีชาวเขามามุงและเดินตามกางร่มให้ ชาวเราก้งงๆ ว่าต้องทำไงหว่า ต้องให้เงินมั้ย ต้องไล่ไป หรือต้องซื้อของ แต่คนที่มาตามจะเป็นคนแก่ๆ และเด็กๆไปเลย เดินกันสามคนก็ไม่รู้ว่าต้องไปทางไหน เดินไปเรื่อยๆ
ส่วนฮันนี่ใช้มุข แจกหนมลูกอมเด็กๆจร้าาา เด็กๆเดินตามเป็นพรวนเลย ฮันนี่รักเด็กคร่าา
ส่วนเราพกร่มไปเองจร้าาา แดดแรงแต่อากาศดี ชมทุ่งนาขั้นบันไดไป ถ่ายรูปเล่นไป
วิวดีขนาดนี้ รูปคู่ต้องมา
2สาวเวียด ชุดเต็มยศ เสื้อแดง ดาวเหลือง นาเขียว ตัดกันจริงจัง
ได้กระเป๋าhand made กันมาคนละใบ ใบละ50000 ďong
เบื้องหลัง คือ เด็กชาวเขามาคะยั้นคะยอให้เราซื้อ เด็กๆพูดภาษาอังกฤษ แบบท่องจำมา
I saw you first . Why don't you buy from me!!! โอยยยยย โดนรุม 6 7 คน ม่ายยยย!!!!!
อยากให้เธอได้มาอยู่ตรงนี้จัง^-^
กลับมาที่พัก เจอน้องคนไทย มาคนเดียว สาวน้อยเก่งมาก เด็กKU72 เด็กกว่าเราแค่10ปีเอง555
เลยชวนไปขึ้นเขา 555 (อาศัยมอไซค์น้อง อิอิ) หลวมตัวมากะเราจนได้
ไหนๆก้หลวมตัวมากะเราแล้ว พาขึ้นเขาจร้าาา "Hamrong mountain" ปีนป่ายบันไดขึ้นไป บันไดก็ก้าวสู๊งสูง มีปวดขาได้
พอขึ้นมาก้จะเจอลานกว้างๆ บ้าง สวนดอกไม้บ้าง วิวเขาบ้าง สวยดีนะ ^-^
หลังจากปีนบันได มาซักพัก เราก็มาถึงข้างบนสุด ขอบอกว่าคุ้มมว๊ากกกกกก เห็นเมืองทั้งเมืองเลย เลิฟๆอะ ซาปา ...ว่าแต่ตัวจะเอียงไปไหนนี่!!
Falling in löve this city "SAPA"
รูปที่ระลึก สำหรับที่พักของเรา SAPA Stunning view
ที่พักเล็กๆแต่บริการเป็นเลิศ อบอุ่นเป็นกันเองสุดๆ ใครจะมาก้แนะนำที่นี่นะ ^^
ตั๋วกลับ เราก็จองรถทัวร์นอนเช่นเดิม ติดใจมั้ง 555ได้ราคาดีด้วย คนละ220,000 ďong เอง ถูกว่าขามาอีก ^^ ระหว่างรอรถ...ฝนตกปรอยๆ ยืนชิวเบียร์ฮานอยคนละป๋อง แล้วถ้าปวดฉี่ในรถจะทำอย่างไร ลืมคิดไปเลย ซัดไปหมดป๋องคร่าา
จองที่นอนได้ท้ายคันสามคนเหมือนเดิม แต่คราวนี้ ได้นอนชั้นบนแหะ ตอนปีนขึ้นมา ทุลักทุเลพอควร ขึ้นปุ๊บหัวติดเพดานปั๊บ คิดว่าอึดอัดกว่าข้างล่างนะ....แต่ยังไงก็หลับสบาย หลับยาวววว จากอาการเพลีย คร่อกกกzzz..
มาดูภาพเต็มของรถทัวร์นอน สองชั้น สามแถว คิดว่าหาที่ไหนไม่ได้แระ ประสบการณ์นี้...ใครรู้ต้องมาลองมาสัมผัสเอง อิอิ
หลับยาววววว ถึงฮานอยตีสี่ สะลึมสะลือสุดๆ เจ้าหน้าที่ก้มาปลุก ถามว่าลงไหน ก็ตอบว่า สนามบิน...เค้าก้็ลยเรียกให้ลงเลย ชาวเราก็งงๆอึนๆ ลงมาเอากระเป๋า แล้วก็เรียกแท๊กซี่
ขณะนั่งแท๊ก ก็รู้สึกมันไกลกว่าตอนขามามากกก นั่งลุ้นมิเตอร์ที่พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว นั่งคำนวณเงินด่องที่มีอยู่ รวมถึงดอลล่าร์ที้เหลือ ลุ้นๆ พยายามจะถามทางโชเฟอร์ แต่ก็คุยกันไม่รู้เรื่อง ทำไงดีหว่าาาาา ในใจคิดว่าจะโดนโกงมั้ย จะถึงสนามบินมั้ย...ในที่สุด ก็มาถึงสนามบินจนได้ แต่!!! เงินไม่พอ!!!!
คราวนี้โกยเงินทุกสกุลที่มีอยู่จ่ายค่าแท๊กไป ทั้งเงินด่อง+ดอลล่าร์+เงินบาท สิริรวมแล้ว มากกว่าค่ารถทัวร์ที่นอนมา6ชม.อีก แม่เจ้าาาา แพงได้ใจง่ะ ....เอาเป็นว่าถึงสนามบินปลอดภัย ^^
***ทริปนี้สนุกสนาน เดินลุยฝน ตากแดด แว๊นซ์มอไซ ขึ้นเขา นอนในที่แคบ และหลายสิ่งหลายอย่างประทับใจ ทั้งบรรยากาศคนเวียด ชาวเขา นาขั้นบันได ธรรมชาติที่โอบล้อมตัวเรา
เจอกันทริปหน้านะจ้ะ ^-^
แสดงความคิดเห็น